یک راه حل ساده ژاپنی برای ساختن محله ای سبز و آرامش بخش

کوچه آسفالت بی روحه و زیر آفتاب سوزان تابستان هیچ بچه ای رغبت بازی توش نداره. گرمای زیادی رو جذب می کنه و حتی تا شب حرارت رو به اطراف منتشر می کنه. طبیعیه که آدم ترجیح میده توی خانه زیر کولر بمونه (البته اگر برق باشه).

امروز راه حل یک معمار ژاپنی برای خلق میکرو اقلیم های شهری خنک و قابل سکونت را دیدم: پشت خانه ها یک راهروی خاکی و سبز بزنید که هیچ ماشینی نتواند واردش بشه. عکس ها و نقشه رو در ادامه این پست ببینید.

خیلی ایده اش ساده است ولی دیدن اون خانه هایی که کج و معوج چیده شدن و پشتشون چند متر فضای خالی خاکی و سبز ایجاد شده خیلی ذهنم رو به وجد آورد. فکر بازی و دوچرخه سواری بچه ها و قدم زدن در اونجا. فکر صدای پرنده هایی که از پنجره خانه صداشون میاد. فکر نسیم خنکی که گیاهان ایجاد می کنند.

بفهمیم که توسعه شهر فقط آسفالت و سیمان و بزرگراه نیست. ببینیم که میشه به جای هر روز گشاد و گشادتر کردن کوچه ها و خیابان ها طور دیگری هم شهر را طراحی کرد. شهری که برای انسان ها و پرورش و شکوفایی خانواده قابل سکونت باشه.

تصور کنید چه می شود!

اینجا نمای یک تکه خیلی کوچک از شهر نشان داده شده. نوار نارنجی یک خیابان آسفالته که با دوربین حرارت سنج دمای آن را اندازه گرفته و نوار سبز کمرنگ راهروی خاکی سبزی که خنک تره و آرامش بخش هم هست. به چینش خانه های این بلوک دقت کنید. خانه هایی که بسیار کوچک هستند اما با صفاتر از آپارتمان های ۱۲۰ متری سه خوابه خواهند بود.

این پلان جزیی و دقیقتر همان بلوک که با درخت سبز شده. قسمت خالی بالایی هم احمتالا یک نیمچه پارک خواهد بود. در خانه های ژاپنی همه خانه ها پارکینگ ندارند. چون اصلا قرار نیست در یک شهر ۱۴ میلیون نفری هر کس با خودروی شخصی تردد کند. اینها ایدئال های فضایی و یا دست نیافتنی نیست.

این معمار برای خنک شدن پنجره هم توصیه کرده روی آن یک پرده سبز رونده بکشید. اگر روی دیوار آب بپاشید کمی خنک می‎شود ولی چند دقیقه بعد خشک و داغ می شود. اما گیاه رطوبت را از خاک می گیرد و به برگ ها می رساند که ذره ذره زیر آفتاب بخار می شود. اینطوری در تمام روز شما یک لایه خنک کننده جلوی پنجره دارید.

بفرستید به کسانی که کیفیت زندگی برایشان مهم است.

منبع: https://tokyomachi.exblog.jp

علی نورانی
۱۵ تیر ۱۴۰۰