رادیو نفرت: لایک و کامنتهای ما ۲۵ سال پس از نسل کشی رواندا
لیست اسامی و آدرس «بیگانه» ها را به جوان های افراطی هر محله دادند. آنها هم یک به یک دنبال بیگانه ها و خودی های میانه رو رفتند و آنها و خانواده شان را کشتند. همسایه همسایه را کشت و شوهر همسرش را. به ظن «غیر خودی» بودن. از ترس «بیگانه» بودن. از روی نفرت از یک «قومیت». از آنکه مبادا غیر از «قوم» ما و تفکر ما، کس دیگری و فکر دیگری هم در این سرزمین به حیات ادامه دهد.
این هفته ۲۵امین سالگرد نسل کشی در کشور آفریقایی روآندا بود. در سال ۱۹۹۴، «هوتو» های افراطی افتادنِ هواپیمای رئیس جمهور روآندا و کشته شدن رئیس جمهور خودشان به همراه رئیس جمهور بروندی را گردن اقلیت «توتسی» انداختند.
هوتوها که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل می دهند در اصل دهقانان تحت سلطه طبقه اشرافی و گله داران توتسی ها بودند. البته هفتاد سال پیش، قبل از آنکه دهقانان هوتو قدرت را به دست بگیرند و اقلیت قدرتمند توتسی بشود اقلیت تو سری‌خور.
روزنامه دادند بیرون. ایستگاه رادیویی زدند. در رادیو شروع به پخش برنامه های تبلیغاتی علیه «توتسی» ها کردند. رادیوی هوتوها به مردم گفت: توتسی ها خطرناکند. آنها بیگانه هستند. «ریشه این سوسک ها را از جا بکنید!» یعنی آنها را بکشید.
جوانان افراطی با تفنگ و سلاح سرد سراغ خانه های توتسی ها رفتند و شروع کردند به کشتار آنها.
آن وقت ها روی کارت شناسایی روآندایی ها قومیتشان هم نوشته شده بود. ایست و بازرسی زدند، هر کس که روی کارتش نوشته بود توتسی از ماشین کشیدند پایین و با قمه کشتند. حمام خون راه افتاده بود.
ظرف تنها صد روز، ۸۰۰ هزار نفر از اقلیت توتسی و هوتوهای میانه رو را کشتند؛ توتسی هایی که سالها بود از کشورشان آواره شده بودند و به کشورهای همسایه فرار کرده بودند و تازه به دعوت میانه روها و به کمک بعضی حرکت های چریکی و حملات خونین، بر گشته بودند به کشورشان.
انتقام بزرگ
بعد از این قتل عام، سرانجام ارتش توتسی ها هم توانست با حمایت یک کشور همسایه پایتخت را بگیرد و شروع کرد به تلافی. حالا نوبت هوتوها بود که فرار کنند. دو میلیون هوتو (هم مردم و هم آنها که در قتل عام دست داشتند) از کشور فرار کردند. ارتش تا داخل خاک کشورهای همسایه آنها را تعقیب کرد و باز ده ها هزار نفر کشته شدند، بی گناه یا با گناه. یک میلیون و دویست هزار نفر را به خاطر آن قتل عام در دادگاه های محلی محاکمه کردند.
حالا صحبت کردن از نژاد و قومیت در روآندا ممنوع شده. رئیس جمهور این کشور اکنون پائول کاگامه است، همان وزیر دفاعی که سربازان را به داخل زئیر (نام قبلی کنگو) فرستاد و گفت بگیرید و بکشید. مقامات این کشور که هرگز درباره جنایات خود از طرف مقابل اجازه تحقیق و بررسی نداده اند می‌گویند دو طرف دیگر همدیگر را بخشیده‌اند. اما معلوم نیست دوباره آتش نفرت ناشی از این حماقت و جهل دوباره کی سر بلند کند.
نسل کشی با اینستاگرام و توییتر؟
این هفته در مراسم یادبود نسل کشی، بعضی‌ها گفته بودند بسیاری از پست ها و کامنتهایی که الان در شبکه های اجتماعی می‌بینند، آنها را یاد برنامه‌های آن ایستگاه رادیویی می‌اندازد. آن ایستگاهی که با پخش شایعه و نفرت جرقه این قتل عام را زد.
شما وقتی در توییتر و اینستاگرام و … پست ها و کامنت ها را می خوانید. وقتی لایک می‌کنید. وقتی با تمام خشم و احساستان جلوی آن «کثافتها» یا «مزدورها» و «حرامزاده»ها می ایستید و هر کاری که می‌توانید می کنید تا طرف و گروه و حزب و تفکر… رقیب را به لجن بکشید و حتی خواهان مرگ آنها می شوید، یادتان باشد. شما با قتل عام «بیگانه»هایی که در واقع هموطنتان هستند، فقط یک قدم فاصله دارید. حمام خونی که دامن همه را خواهد گرفت.
علی نورانی.
اطلاعات از ویدیوی بی بی سی برداشته شده
https://www.youtube.com/watch?v=SVnOGsJY5RQ
#قومیت_گرایی #تفرقه #شایعه #اخبارجعلی
مطالب مرتبط: