بعد از یک سال و نیم دوباره چشمم به جمال کوه فوجی آشنا شد.

این هفته بعد از یک سال و نیم دوباره چشمم به فوجی سان افتاد. آن هم از کنار یک دریاچه زیبا. طبیعت ژاپن آرامش خاصی دارد که فکر می کنم بخش زیادی از آن نتیجه مراقبت های قانون و مردم و نبودن زباله ست.
کوه فوجی خیلی خوش قد و بالاست. بلند و استوار. مثل دماوند خودمان. البته این بار هم زیاد به ما رخ ننمود و بیشتر پشت پرده ابر و مه بود ولی چادر زدن کنار دریاچه پای فوجی و ساعت چهار صبح بیدار شدن و گذراندن طلوع آفتاب همراه با او برایم تجربه ی به یاد ماندنی بود.