اگر سیل شیراز در هیروشیما می آمد چه می شد؟
در روزهای اخیر که سیل در شهرهای مختلف ایران جاری شده در شبکههای اجتماعی بحثهای بسیار زیادی معطوف به ژاپن بوده، زیرا ژاپن در دنیا به عنوان یکی از بلاخیزترین کشورها و از پیشروترینها در مقابله با بلایای طبیعی شناخته میشود. متاسفانه در این میان افراد زیادی چه در ایران و چه در خارج از کشورعمدا یا از روی ناآگاهی در حال بازی با ذهن مخاطبان هستند تا با روایتها و آمارهای مختلف (دروغ یا راست) به آنها بقبولانند که این حادثه اگر در ژاپن اتفاق می‌افتاد همین تاثیر مخرب را داشت و یا برعکس هیچ تاثیری نداشت. توصیه من به شما این است که اجازه ندهید تحت تاثیر این حرفهای فرصتطلبانه که اغلب در جهت منافع سیاسی نویسنده هستند قرار بگیرید. قبلا گفتهام و بار دیگر تکرار می‌کنم مقایسه ژاپن و ایران قیاسی غلط و از هر جهت بی‌نهایت بی‌ربط است، مخصوصا در بحث بلایا که موضوعی بسیار کارشناسی است و صدمات و تخریب هر سیل یا زلزله تحت تاثیر عوامل متعدد و منحصر به فرد همان منطقه و همان اقلیم است.
مثلا علی علیزاده نوشته: «ژاپنی که مهندسانش قرار است همه چیز را محاسبه کنند و کشوری که قرار است برابرِ قدرتِ طبیعت ضدضربه باشد در این سیل به‌زانو درآمد.»
.
جدا از آنکه ویدیو و اطلاعاتی که ایشان در یادداشت خود آورده جعلی و سراسر از اطلاعات غلط است، پست او نشان میدهد که متاسفانه هنوز افراد برای مقاصد سیاسی خود و یا کسب شهرت و لایک گرفتن به هر موضوعی چنگ میزنند تا حرف خود را به کرسی بنشاند. ژاپنی‌ها هرگز ادعا نکردهاند که طبیعت را به زانو درآورده‌اند و هر کس چنین حرفی می‌زند از روی نادانی و یا احتمالا غرض‌ورزی اوست.
سیستم هشدار
اخیرا در صفحه شخصیام سیستم هشدار آنی بلایای ژاپن روی گوشی‌های موبایل را معرفی کرده بودم. یکی از مخاطبان در پاسخ گفته بود اگر سیستم هشدار داشتند پس چرا در سیل سال گذشته در ژاپن 225 نفر مردند؟ در پاسخ باید بگویم این دو مساله اصلا منکر یکدیگر نیستند. ما سیستم هشدار نداشتیم و این تلفات را دادیم، آنها با وجود هشدارها این آسیبها را دیدند. نتیجهگیری ساده و طبیعی از این دو مسئله آن است که احتمالا ابعاد و شرایط حادثه سیل ژاپن با سیل در ایران متفاوت بوده، کما اینکه اقلیم، خاک و جغرافیای مجمع الجزایر ژاپن در وسط اقیانوس هم شباهتی با ایران ندارد.
.
در پایان تنها میتوانم بگویم که در سالها و دهههای قبل، تنها فایده این مقایسهها فلج کردن ذهن ما ایرانیان بوده است. یکبار ما را با ژاپن مقایسه میکنند و یک بار با ونزوئلا، در حالی که معلوم نیست این دو چه ارتباطی با هم دارند و آخر ما در سطح کدام یک از این دو هستیم؟ سومین اقتصاد بزرگ دنیا در شرق دور و مهد فناوری؟ و یا کشوری دیکتاتوری در آستانه فروپاشی در آمریکای لاتین؟ آیا واقعا کشوری نیست که جغرافیا، اقتصاد، فرهنگ و پیشینهاش بیشتر همطراز و نزدیک تر به وضع ما باشد؟ نقطه مشترک تمام این قیاسهای سطحی و غیرکارشناسی آن است که شما در خود احساس تحقیر کنید و فکر کنید یا از همه دنیا عقب هستید یا نزدیک به مرز نابودی. اگر نیت خیر داریم، شاید بهتر است درباره اینکه چه کنیم و از کی شروع کنیم صحبت کنیم.
اگر علاقمندید می توانید صحنه هایی از رانشهای عظیم تپه ها ناشی از باران های سیل آسا در هیروشیما در سال گذشته را اینجا ببینید:
https://www.asahi.com/articles/ASL793CMTL79PTIL00F.html
علی نورانی؛ پیشنهادات یک خبرنگار از ژاپن
@alirecommends
این مطلب بصورت خودکار از پست های کانال ارسال شده است
ارسال شده در به نشانی پیش‌نَہادات علے